Problemy z dzieckiem mają często wielowarstwowe i wieloprzyczynowe podłoże. Na to, jak funkcjonuje nasze dziecko, ma wpływ sytuacja w domu, środowisko zewnętrzne, wrażliwość układu nerwowego, jak i odporność psychiczna dziecka, m.in. na doznawane urazy. Większość problemów, z którymi borykają się nasze dzieci, jest wypadkową wielu czynników. Ogromne znaczenie w radzeniu sobie (bądź też nie) z otaczająca rzeczywistością czy w budowaniu satysfakcjonujących relacji z rówieśnikami mają wczesne miesiące życia dziecka i jego relacja z matką oraz innymi osobami znaczącymi. Lęki pojawiające się u dzieci w okresie szkolnym często są związane z różnymi trudnościami doznanymi we wczesnoniemowlęcym rozwoju psychicznym.
Rodzice czasem nie zdają sobie sprawy, że okres adolescencji jest czasem ogromnych sprzeczności, które pojawiają się w życiu psychicznym ich dzieci. Jest to z jednej strony czas budowania własnej tożsamości i walki z autorytetami, z drugiej natomiast okres odnowienia i intensyfikacji dziecięcego okresu rozwoju seksualnego z dominacją genitalnych komponent popędowych. Nastolatek nie zawsze sprawia problemy celowo, jego zachowanie jest odbierane jednak jako brak karności i złośliwość w czystej postaci.
Konsultacja psychologiczna ma na celu wyłonienie kluczowych problemów, na jakie natrafiają się dziecko i rodzic. Pierwsze spotkanie (bądź spotkania) służą ustaleniu planu dalszej pracy. Czasami, aby w systemie rodzinnym nastąpiła zmiana, wskazane jest przemodelowanie niekonstruktywnych wzorców zachowania rodziców względem dziecka. Podczas pierwszych spotkań psychoterapeuta może też zasugerować, że wskazana jest dalsza praca z dzieckiem/adolescentem wymagająca stosowania oddziaływań wspierająco-podtrzymujących bądź konfrontacyjno-interpretacyjnych.